Yalçın Güler Blog 12 Yaşında

Geriye dönüp bakıyorum 12 yıl mı olmuş gerçekten. Şaka mı be. İyisiyle kötüsüyle 12 yıl mı gerçekten. Bir insan 12 yıl boyunca ne yazabilir ki. Tabii bunun içinde yazamayıp içime attıkları mı da sayarsak. Yazıp yazıp sildiklerim, tam anlatacakken boş ver ya deyip geçiştirdiklerim, taslakta bekleyen onca iç döküntülerim. Anlatacak hiç kimsem olmasa da ben bir şeyler başardım galiba. Blogum 12 yaşında.

Hani insanlar der ya, zamana bırak. Zaman her şeyin ilacıdır diye. Ben 12 yıl boyunca nasıl zamana bıraktım yahu. Koskoca 12 yılı yazarak devirmişim haberim yok. Ama bu 12 yıl bana her şeyi çok iyi anlattı. Hem de çok. Sahte yüzleri, çıkarcı insanları, gerçek dostlukları arkadaşları çok iyi anlattı. Özellikle iş hayatının iyi ve kötü yanlarını da görmüş oldum.

Doğru düzgün arkadaş yok, dost yok sevgili hiç olmadı zaten. (sevgili kısmına inanmayanlar olabilir, inanın gerçekten hiç olmadı)

Ulan içimde kalacağına bari yazayım bir şeyler karalıyım, belki başkaları anlar beni dedim, maşallah 12 yıl ne çabuk olmuş be. Demek ki derdimi sıkıntımı iyi anlatabilmişim ki, sonradan oluşan gelişen dertlerime de deva olup bana yol gösteren kardeşler ağabeyler ablalar tanımışım. Allah hepsinden razı olsun. Ama kendi içimde kendime bile anlatamadığım yazamadığım onca çok şey var ki. Hepsini harman edip yazmaya kalksam günlerimi saatlerimi alacak şekilde uzar gider. Sadece benim değil herkesin bu gibi durumları olduğunu düşünüyorum.

Her zaman olduğu gibi yanımda çayım fonda olmazsa olmazım Neşet Baba. Bilenler tanıyanlar için evet tamda tahmin ettiğiniz gibi bu yazıyı da Neşet Ertaş eşliğinde yazıyorum. Ha bide gözyaşlarım. Ne zaman duygu yüklü bir yazı yazarsam mutlaka ama mutlaka Neşet Ertaş eşliğinde yazarım. Çünkü kendimi daha rahat ifade edip rahatlıyorum.

Bu yıl boyunca güncel aktif bir şekilde sadece 7 içerik girmeme rağmen istatistiklerimi kontrol ettiğimde yine bir çok insan bloguma girip göz atıyor. Eski yazılarım hala okunmaya devam ediyor. Atalarımız boşuna dememiş ‘Söz uçar yazı kalır’. Bende bloguma yıllardır bir şeyler yazmaya çalışıyorum. İnsanlar gelip okuyor, yorum yapıyor, belki çevresiyle paylaşıyor kim bilir.

Sağlıcakla kalın. Nice 12 yıllara.

Hatalı cümlelerim, kelimelerim illa ki olmuştur, sürç-i lisan ettiysem affola. Eyvallah.